Al een tijd was bekend dat Renault met een cabrioletvariant van de Twingo zou komen. Ik nam aan dat deze dan, net als zijn grote broer de Mégane, de toevoeging CC zou krijgen. Renault koos echter voor een geheel andere benaming waarmee de auto echt op zichzelf komt te staan. Veel mensen kunnen beamen dat de Wind er schattig uitziet. Vooral in vrouwelijk gezelschap valt hij op, vaak met de opmerking dat ‘ie erg guitig’ oogt.

De Wind is een tweezitter, de ruimte binnenin is redelijk. De stoelen zijn met leer bekleed en verwarmd. Het duurde wel even voordat ik de bediening van de stoelverwarming vond, want deze bevind zich aan de linkerzijde onderaan de stoel. Het interieur heeft veel weg van de Twingo, maar het kwaliteitsgevoel wordt er niet minder door. Zowel de materialen als het dashboard zien er absoluut niet goedkoop uit. Het stuur is erg dik en ligt lekker in de hand. Op het stuur is de bediening van de cruise controle te vinden en achter het stuur de audiobediening. Deze laten zich eenvoudig en handzaam bedienen.

De versnellingspook is rechtstreeks afkomstig uit de Twingo en is redelijk goed te bedienen. Hoewel veel modellen van Renault een elektronische handrem hebben, heeft de Wind gelukkig nog een ‘normale’ handrem. Een cabriolet koop je natuurlijk omdat je heerlijk wilt cruisen in de zomerzon. Helaas lag de buitentemperatuur in de testperiode ver beneden het vriespunt zodat we maar kort met een open dak hebben kunnen rijden. Doordat het dak vrij ver doorloopt is het zicht op stoplichten niet altijd even optimaal. Het zicht naar achter is eveneens minimaal, dat is vooral te wijten aan het kleine raampje en de hoge ‘kont’ van de Wind. Het versterkt wel het sportieve gevoel en herinnert je eraan dat je met iets bijzonders op pad bent.

Het dak moet eerst middels een handgreep ontgrendeld worden, de rest gaat automatisch. Dit duurt slechts 8 seconden. Bij onverwachtse regenval in ons wisselvallige klimaat kan het dak dus ook weer snel worden gesloten. Door het klapdak heeft de Wind zowaar iets weg van een Ferrari 575M Superamericana, en dat is natuurlijk een vergelijking waar de meeste autofabrikanten blij mee zijn. Tegen mijn verwachting in valt het wind- en bandengeruis op hoge snelheden mee. De Wind is leverbaar met twee verschillende motoren.

De basismotor heeft een vermogen van 100pk. Wij reden met de meest krachtige variant van de Wind, de 133 Exception. Deze 1.6 16V motor levert een vermogen van 133pk. Volgens de fabrieksopgave snelt hij in 9,3 seconden naar honderd kilometer per uur en ligt de topsnelheid op 201 kilometer per uur. Het duurt even voordat de Wind echt snel accelereert, maar vanaf 3.500 toeren trekt de motor er echt aan. Het stuurgedrag is goed, de Wind doet precies wat er van hem wordt verwacht. De gasrespons is vrij direct en regeert goed op het gedrag van de bestuurder. Helaas zaten er zomerbanden op het testmodel waardoor de grip onder de winterse omstandigheden soms tegenviel. Dit zegt overigens alles over de omstandigheden en niets over de auto of de zomerbanden.

Standaard is de Renault Wind 133 Exception al zeer compleet uitgerust. Zo zijn zaken als climate controle, ESP, 17″ inch lichtmetalen wielen, Radio met Bluetooth, USB en draadloze audio streaming, regen- en lichtsensor zonder meerprijs inbegrepen. Het testmodel had nog rundlederen bekleding, reservewiel en stoelverwarming extra hetgeen de prijs uiteindelijk op 25 mille brengt. Er is echter al een Wind voor iets meer dan 19 mille en daarmee krijg je de ook al vlotte 100pk motor. Ben je echter een liefhebber van luxe en wil in echt in iets bijzonders rijden en ‘s zomers heerlijk cruisen in de zomerzon, dan is de Wind 133 Exception de juiste keuze.