Kia is de laatste tijd goed bezig. Met de introductie van de nieuwe Picanto heeft het merk al menig test gewonnen. Bij de aankoop van een auto uit het A- segment werd er vaak getwijfeld tussen een Toyota Aygo, Citroën C1, Peugeot 107 of een Renault Twingo. Maar daar is dit jaar verandering in gekomen. Vanaf de introductie in april zijn er inmiddels ruim achtduizend exemplaren van de Picanto over de toonbank gegaan. En dat is zelfs hoger dan het target dat Kia voor dit jaar had gesteld. De consument lijkt dus echt de weg naar de Picanto te hebben gevonden. Wij zochten uit of deze liefde terecht is.
Volgens de importeur van Kia zijn de kopers van de Picanto grofweg in twee groepen te verdelen. Enerzijds wordt Kia’s kleinste gekocht vanwege de lage prijs, hij is er al vanaf krap acht mille. De andere groep kopers gaat juist voor het mooie design, het kekke uiterlijk en hangt de auto helemaal vol met opties. Toch hoeft ook daarvoor niet diep in de buidel te worden getast, want de testversie die wij reden kost 12 mille en is qua uitrusting bijna met geen andere speler uit het A-segment te vergelijken.
Want hoewel je het misschien niet direct van de buitenkant zou zeggen, is er veel luxe aan boord. De audio- en telefoonbediening kan vanaf het stuur en deze is met leder bekleed. De radio ziet er mooi uit en zit ergonomisch goed in elkaar. De automatische airconditioning werkt voortreffelijk voor een auto in z’n klasse. Ook de materiaalkeuze is goed. Hoewel je uiteraard niet teveel mag verwachten voor deze prijs steekt het allemaal goed in elkaar en bij het dichtdoen van de deuren krijg je niet het idee dat je in een zogenaamd ‘koekblikje’ stapt. Het instappen heeft overigens nog een ander gemak: deze Picanto is zowaar voorzien van keyless entry, een unicum in dit segment. Daardoor kan de sleutel gewoon op zak blijven, door een druk op de knop van de handgreep merkt een sensor in de auto dat de sleutel in de buurt is, en ontgrendeld hij zichzelf. Alle vier ramen zijn elektrisch bedienbaar, hetzelfde geldt voor de spiegels. Op het instrumentarium is naast de gebruikelijke kilometer- en toerenteller ook een boordcomputer aanwezig.
Naast al deze luxe is dit model ook nog eens uitgerust met bluetooth en kan je je iPod inpluggen. De stoelen zitten redelijk goed en voldoen zeker voor de kortere afstanden. Het schakelen gaat perfect, de slagen zijn vrij kort en de bak is zeker niet hakerig. Bij ‘snelwegsnelheid’ voelt de Picanto stabiel aan en ook het stuurgedrag bevalt ons wel. Omgevingsgeluiden zijn bij die snelheid nog niet hinderlijk aanwezig, pas vanaf 130 kilometer per uur is dat beter hoorbaar. Maar dergelijke snelheden zijn normalerwijze uiteraard niet van toepassing zolang men binnen de landsgrenzen blijft.
Onder de motorkap ligt een 1.2 liter grote benzinemotor, deze levert een prettig vermogen van 85 pk. Deze motor voldoet zeker voor deze auto, want met ruim achthonderd kilo is het geen zware jongen. De acceleratie gaat verrassend vlot, in 11,4 seconden is de Picanto van stilstand op de honderd kilometer per uur en de topsnelheid ligt op 170 kilometer per uur. Het verbruik kwam tijdens een rit van ongeveer vierhonderd kilometer waarbij grote afstanden over de snelweg zijn afgelegd uit op een acceptabele 1 liter op 18 kilometer. Bij rustig rijgedrag kan dit zelfs dalen tot 1 liter op 20 kilometer, maar als je meer gaat poken kom je uit op 1:15. Met de Picanto heeft Kia goud in handen. Het is naar onze mening zeer terecht dat er inmiddels ruim achtduizend exemplaren over de toonbank zijn gegaan. De optionele luxe is zeer groot en standaard is de Picanto er al vanaf krap achtduizend euro. De auto voelt veel volwassener aan dan zijn concurrenten, rijdt goed en heeft voor een relatief lage prijs al een heel aantal opties aan boord. Onze verwachting is dat Kia dit jaar mogelijk richting de tienduizend verkochte exemplaren gaat. En dat is zeker terecht.
Benieuwd naar de Kia Picanto Private lease? Bekijk de link.
