Test Infiniti FX 30d S Black& White Edition

Vraag een gemiddelde voorbijganger of ‘ie weet welke modellen Infiniti precies heeft, en hij zal onwetend zijn hoofd schudden. Van de Infiniti FX rijden er echter wel een aantal exemplaren rond, ook modellen die zijn geimporteerd vanuit de States. Infiniti verkocht in 2012 elke maand een nieuwe auto en kwam daarmee op slechts 13 verkochte exemplaren. Met de komst van de Q50 zal dit echter geheel veranderen. Deze D-segmenter heeft een viercilinder aan boord, hetgeen de uitstoot en daarmee de prijs zeker ten goede komt. Wij testen de FX, die volgens het Japanse merk moet concurreren met modellen als de Porsche Cayenne en Range Rover Sport.

In tegenstelling tot deze concurrenten zijn de afmetingen van de FX een stuk bescheidener. Hij is vrij laag waardoor het zwaartepunt ook laag ligt. Dat komt weer ten goede van de rijdynamiek. Omdat we een Duits kenteken hebben, trekken we veel bekijks. Daarnaast is de FX gewoon geen veel geziene auto en oogt hij volgens vele toeschouwers fraai. Bij instappen valt gelijk het mooie dashboard op dat echter ook wel enkele elementen deelt met bijvoorbeeld de Qashqai. Dat wil je natuurlijk niet terugzien in dit segment. De afwerking is overigens best in orde. Ook met de ergonomie zit het wel snor. Het navigatiesysteem laat zich makkelijk bedienen, maar is soms wat te optimistisch qua tijdsplanning. Rondom de hele auto waken camera’s voor je veiligheid, en zodoende neem je met een druk op de knop de gehele omgeving waar. In grensgebied kwam dit goed van pas toen we een grensovergang moesten passeren waarbij de maximale toegestane breedte slechts twee meter bedroeg.

Door de CO2-heffing moet er elk jaar meer worden betaald voor een Infiniti FX. Dat is erg jammer, omdat het merk nog steeds alleen op zes- of achtcilinders vertrouwd, iets wat in autoland zeer zeldzaam is geworden. Binnenkort moeten ze echter bij Infiniti ook het onderspit delven, zowel de Infiniti M als de Infiniti Q50 komen met een viercilinder diesel. Fiscaal aantrekkelijk, maar pijnlijk voor de echte autoliefhebber. De Infiniti Q50 moet echt voor de aantallen gaan zorgen die het merk nodig heeft om vol vertrouwen de toekomst tegemoet te gaan. In de testauto huist echter nog een zescilinder, een olieverstoker met 238pk. Doordat de FX best zwaar is, zorgt dit vermogen samen met meer dan 400Nm aan koppel er wel voor dat ‘ie vlot van z’n plek komt. Met een nul tot honderd sprint van 8,3 seconden is het echter niet het snelste jongetje van de klas. De topsnelheid ligt op een relatief bescheiden 212 kilometer per uur, uiteraard genoeg voor Nederlandse begrippen.

Het verbruik van de FX zou gemiddeld ongeveer op 9 a 10 liter per honderd kilometer moeten uitkomen, en dat is ook in de praktijk het geval. Vanaf 2.000 toeren komt de motor er goed in en samen met de turbo fluit de zescilinder bij accelereren een mooi lied. Nog steeds is dit geluid onovertreffelijk en kan het bij geen enkele viercilinder worden gevonden. Het is iets waar het hart van een petrolhead bij weg smelt. Veiligheidsopties als adaptieve cruise controle en lane depature warning zijn aanwezig. Kijkend naar de concurrentie heeft de FX het zwaar. Terwijl de Duitse concurrentie de mogelijkheid heeft om auto’s ‘kaal’ af te leveren, zijn alle Infiniti’s bomvol afgeleverd en hebben ze minimaal een zescilinder. Het marktaandeel wat het Japanse merk aanspreekt is daarom erg klein. Met een prijs van bijna een ton is het bovendien nog even behoorlijk slikken, maar wanneer de wens bestaat om echt onderscheidend te zijn, kan een bezoekje aan de dealer in Amsterdam of Rotterdam raadzaam zijn.