Langer, breder, maar lager. Deze drie woorden zijn de belangrijkste zaken die Toyota heeft gewijzigd bij de nieuwe RAV4. Ze leveren deze met twee diesels – een variant met 124 en 150 pk – en één benzinemotor met 151pk. Voorheen was vierwielaandrijving alleen beschikbaar in de meest krachtige diesel en de benzinevariant. Vanaf heden levert Toyota ook de tweeliter diesel met 124pk in combinatie met vierwielaandrijving. Zo wordt het mogelijk om met een kleine motor toch de paden op en de lanen in te gaan. De RAV4 is een behoorlijk stuk langer geworden. De extra lengte komt vrijwel geheel ten goede voor de achterpassagiers, die daardoor genieten van een zee van beenruimte. Ook de kofferbak is ruim, deze meet maar liefst 577 liter en is daarmee groter dan menig concurrent. De nieuwe RAV4 moet dus duidelijk mensen aantrekken die er van houden om veel mee te nemen.
Om het verschil met de voorganger te accentueren is het gehele design ingrijpend veranderd. Voorop vinden we de bekende snoet die we ook op veel andere Toyota’s terugvinden, waardoor de auto weer helemaal in pas loopt met zijn familie. De achterzijde is wat excentrieker en smaakgevoeliger. Binnen valt er maar weinig over smaak te twisten, het interieur is bijzonder fraai vormgegeven. Op het dashboard is veel leer gebruikt. Het beeldscherm van het navigatiesysteem is wat aan de kleine kant, maar werkt wel naar behoren. Het scherm is zowel met touch als met de knoppen aan de zijkant van het scherm te bedienen. Verder is er –zoals gebruikelijk – stuurwielbediening aanwezig, ook deze werkt naar behoren. Een kleine stick achter het stuur dient voor cruisecontrole.
Omdat we de RAV4 hebben meegenomen naar Geneve, was het voor de redactie van Autoverhaal mogelijk om de auto over een langere periode goed aan de tand te voelen. Qua zitcomfort is daarbij opgevallen dat je het enorm lang uithoudt in de stoelen van de RAV4. Achterin zit je zo mogelijk nog beter, dankzij de enorme beenruimte en voldoende ruimte voor het hoofd. De bagage voor vier volwassenen paste prima in de grote kofferbak. Vanaf de voorstoelen heb je goed overzicht op de weg. De versnellingspook ligt goed in de hand en schakelt soepel. Bij het starten valt aan het nagelen van de diesel gelijk op dat je met een terreinwagen hebt te maken. Het geluid van de motor is niet zo nadrukkelijk aanwezig als in het vorige model, maar toch merk je vooral in de eerste versnelling het rauwe karakter van dit blok.
Eenmaal op temperatuur verdwijnt het nagelen en kan er nog best vlot worden gereden. Tot 160 kilometer per uur kunnen we goed doorrijden op de Autobahn, daarboven gaat het heel langzaam. Uiteindelijk weten we 185 kilometer per uur op de klok te krijgen. De sprint naar honderd duurt ongeveer 11 seconden. Omdat het vermogen op papier vrij beperkt lijkt, zou je verwachten dat de auto een hele kluif heeft aan vier volwassenen plus bagage. Toch valt dit alleszins mee, mede dankzij de grote cilinderinhoud van de motor – een tweeliter. Het verbruik is eveneens gunstig. Tijdens een proef om zo zuinig mogelijk te rijden klokten we op 4,7 liter per 100 kilometer, bij normaal gebruik is dit ongeveer 6,8 liter brandstof over dezelfde afstand. Pas wanneer je op de Duitse Autobahn komt gaat het verbruik omhoog naar 1 op 12, maar dit is alsnog een nette score, helemaal gelet op de grote hoeveelheid bagage.
Op de terugreis hebben we nog even het Zwarte Woud aangedaan, een middelgebergte in het zuidwesten van Duitsland. De heuvels reiken hier tot bijna 1500 meter, en ondanks de recordzachte winter lag hier toch nog bijna een halve meter sneeuw. Het kwik lag net boven nul, ideale omstandigheden dus om de vierwielaandrijving te testen. Helaas hadden we slechts vierseizoensbanden, waardoor het volledige potentieel van de techniek niet kon worden getest. In de sneeuw deed de auto het aardig, maar door de banden verliest de auto op sneeuw vrij snel grip. We zijn ervan overtuigd dat de kwaliteiten beter tot hun recht komen bij het gebruik van echte winterbanden. De Toyota RAV4 heeft zich op onze trip naar de Autosalon van Geneve bewezen als een prettige metgezel, die zeker zijn mannetje staat. De motor is een tikkeltje rauw, maar ondanks het beperkte vermogen best sterk en het verbruik ligt laag. De afwerking is in orde en zowel op de achterbank als in de bagageruimte is er een hoop op te bergen. Smetje op het blazoen van de Jap is de forse basisprijs, deze ligt voor een diesel met vierwielaandrijving op 41 duizend euro. En toch zijn we van mening dat deze auto dat geld zeker waard is.
