Japanse automerken hebben er lang over gedaan om voet aan de grond te zetten op de Nederlandse merkt. Veel Nederlanders waren in de jaren ’70 en ’80 Europese merken gewend. In de loop der jaren kwamen er steeds meer Aziatische modellen op de markt. Voor vrijwel dezelfde rijeigenschappen betaalde je voortaan minder. Alleen op kwaliteit moest iets worden ingeleverd, maar meestal nam men dat voor lief. Sterker nog, de betrouwbaarheid van de auto’s van Oosterse snit was uiterst hoog. Dat deed het vertrouwen groeien en leidde ertoe dat je ze steeds meer zag rijden. Toch blijven de Aziaten in de minderheid, men is gewend aan de Europese merken. Dat was lange tijd Opel, dat merk domineerde tientallen jaren de verkoopstatistieken. Inmiddels is het stokje overgenomen door Volkswagen.

Toch zien we ook een andere beweging sterk opkomen; die van de Zuid-Koreaanse merken. Kia en Hyundai waren een tijdlang auto’s die het vooral wonnen op prijs, naar bouwkwaliteit moest je niet echt kijken. Het waren vooral harde plastics die in het interieur overheersten. De laatste jaren zijn beide merken echter ontzettend aan het innoveren. Vooral particuliere kopers wisten de afgelopen jaren de weg naar de Zuid-Koreaanse dealers te vinden. De Picanto’s, Rio’s, i10 en i20 zijn steeds vaker te zien op de weg, en ook modellen als de Tucson en Sportage scoren goed. Inmiddels is het tijd geworden voor een nieuw model, de Kia Niro. Met een standaard hybride aandrijflijn denkt Kia milieubewuste kopers aan te spreken die van veel ruimte houden. Want met dat laatstgenoemde zit het wel snor in de Niro, de bagageruimte meet een riante 427 liter, als de achterbanken naar beneden zijn geklapt bedraagt de ruimte zelfs 1425 liter.

Door de hybride techniek aan boord is het gewicht behoorlijk hoog te noemen, 1421 kilo om precies te zijn. Onder de motorkap vinden we een 1.6 GDi benzinemotor met 105pk aan vermogen. Dit is maar net genoeg voor de Niro, in 11,5 seconden wordt honderd bereikt terwijl de maximumsnelheid is vastgelegd op 162 kilometer per uur. Dat zijn toch waarden die we al een tijdje niet meer hebben gezien. We geven gelijk toe, veel harder zal je niet zovaak rijden, maar toch blijft het vreemd voor een nieuwe auto. Een Volkswagen Up doet iets soortgelijks als topsnelheid. Waar de auto wél heel goed in scoort is zijn verbruik, gemiddeld zou 1 op 22,7 mogelijk moeten zijn en in de praktijk weten we 1 op 20 te scoren wanneer we een beetje ons best doen. Dat is heel netjes voor een benzine aangedreven auto van dit formaat. Met een 45 liter grote brandstoftank haal je dan zomaar 800 tot 900 kilometer afstand op één tank.

Het rijgedrag is overwegend comfortabel te noemen. Ook is het weggedrag stabiel. De auto ligt als een blok op de weg, dat komt ondermeer doordat het gewicht vrij hoog is te noemen. Het stuurgedrag kenmerken we als neutraal. Het optioneel instellen van het stuurgedrag raden we af, dit zorgt alleen maar voor een kunstmatige ingreep en voelt niet natuurlijk aan. De DCT-automaat hoor je duidelijk wanneer het gaspedaal wordt gevloerd, gelukkig is er wel gedacht aan de geluidsisolatie. Daardoor kan je elkaar nog goed verstaan bij volledig accelereren. De automaat schakelt goed en is volgens Kia niet alleen stiller, maar ook sneller en zuiniger. De kwaliteit van het interieur is ronduit hoogstaand te noemen. Alles steekt voortreffelijk in elkaar, we kunnen er nauwelijks iets op aanmerken. Ook de stoelen zitten goed. Het totaalplaatje is positief. Neem jij het trage karakter voor lief, dan kan dit weleens je nieuwste aanwinst worden. Een miskoop zal het sowieso niet zijn.

Benieuwd naar de Kia Niro Private lease? Bekijk de link.