Met alweer de tiende versie van de Lancer Evolution, is Mitsubishi goed op weg. Wij reden met de Mitsubishi Lancer Evo X MR met een automatische transmissie. Bij het wegrijden valt onmiddellijk op dat het hier gaat om een hardcore sportwagen omdat het onderstel erg stug is. Echter niet zo stug dat het hinder bij het rijden van lange afstanden oplevert. Vooral de voorzijde van de Evo oogt erg racy en trekt veel bekijks.

Veel elementen uit het interieur zijn afkomstig van de standaard Lancer. Het centraal in het dashboard geplaatste navigatiesysteem is gebruikersvriendelijk, maar de wegaanduiding in stedelijke gebieden is niet altijd even duidelijk. Dat komt doordat het systeem tijdens de routebegeleiding niet altijd even duidelijk laat merken waar je heen moet. De regeling van de ventilatie geschiedt middels drie knoppen die bijna ‘ blind’ te bedienen zijn. De twee Recaro stoelen voorin geven zeer veel zijdelingse steun en zitten voor korte afstanden goed. Bij veelvuldig langere afstanden rijden merk je dat het comfort aan de lage kant is. De beenruimte achterin is voldoende voor zowel kinderen en volwassenen.De Evo X MR is uitgerust met een TC-SST bak (Twin Clutch- Sport Shift Transmission). Deze transmissie heeft drie voorgeprogrammeerde standen; normaal, sport en supersport. De normale stand is aan te raden voor het dagelijkse woon- en werkverkeer. De respons van het gaspedaal is niet traag, maar zou in deze stand nog wel een stuk sneller kunnen. Bij de Sportstand veranderd dit echter. Wanneer je het gaspedaal indrukt schakelt de bak bliksemsnel terug is voor je het weet bereik je illegale snelheden. Het motorgeluid klinkt heerlijk en verleid je iedere keer opnieuw te accelereren. Wil je echt racen, dan schakel je de Supersportstand in. In deze stand reageert de bak extreem snel op het intrappen van het gaspedaal.

De fabrieksopgave belooft een verbruik van 1 liter op 9,5 kilometer, maar de meeste trajecten kwamen rond de 1 liter op 6 kilometer uit. Tijdens een rit van honderd kilometer over de snelweg met een gemiddelde snelheid van nauwelijks 90 km/u kwam het verbruik toch nog op 1 liter op 8,8 kilometer uit. De Evo X lust dus een redelijke slok benzine. Accelereren van nul naar honderd neemt slechts 5,6 seconden in beslag. En dat is 0,7 seconden sneller dan de importeur opgeeft. De topsnelheid van de EVO ligt op 242 km/u, maar die hebben we niet getest.

Het leren stuur ligt zeer stevig in de hand en dat bevorderd de koersvastheid op zowel snel- als binnenwegen. Een bocht kan met zeer hoge snelheid worden genomen, zonder dat je het gevoel hebt dat het de Evo teveel wordt. Ook de eerder genoemde Recaro stoelen bieden tijdens dergelijke omstandigheden veel zijdelingse steun. Ter bevordering van de stabiliteit en de veiligheid heeft deze Evo een heel aantal veiligheidssystemen aan boord zoals; S-AWC (Super All Wheel Control, dus permanente vierwielaandrijving), een Active Centre Differential, Active Yaw Control (regelt het aandrijfkoppel tussen de achterwielen) en ASC (ESP).

Tijdens de testperiode hadden we te maken met veel sneeuw. Deze sneeuw was dan ook ideaal om te testen in hoeverre de Evo X grip houdt. Daar kregen wij al snel een antwoord op: de Evo houdt zeer veel grip (mits de veiligheidssystemen zijn ingeschakeld). Het is dan ook de ideale auto om te driften en flink te spelen in de sneeuw. Tel daarbij op dat de Evo X ook onder andere weersomstandigheden prima grip houdt en een hardcore sportwagen is, dan is de prijs van ongeveer 72 mille gerechtvaardigd. En daarbij moet wel gezegd worden dat je met de Evo X een unieke sportwagen in je bezit hebt.