De Mitsubishi Outlander behoefde in elektrische variant vrijwel geen reclame in ons land. Het feit dat het model in aanmerking kwam voor nul procent bijtelling zorgde voor een stormloop bij de lokale dealer. Inmiddels zijn alle exemplaren die nog dit jaar op kenteken kunnen worden gezet vergeven en moet er volgend jaar zeven procent worden bijgeteld. Dit jaar nog worden er 7.000 exemplaren op kenteken gezet, volgend jaar sowieso nog 3.500. Anders is dat bij de ‘normale’ Outlander. Deze is gewoon nog gebaseerd op het traditionele concept van aandrijving door een verbrandingsmotor. Veel mensen zijn nog erg gehecht aan dit concept, getuige de hoge verkoopcijfers van de Ford Focus Wagon en Renault Megane Estate, beide diesels.

De Outlander ziet er best stoer en groot uit. Dat ‘ie groot is klopt, want er is maar liefst plaats voor zeven personen. Het stoere zit ‘m vooral in de neus, die dankzij scherpe lijnen robuust overkomt. De achterkant kan ons wat minder bekoren, hoewel de doorgetrokken achterlichtunits best origineel getekend zijn. Binnen valt gelijk op dat het een Mitsubishi is. Bepaalde elementen op het dashboard zoals het instrumentarium vonden we al eerder terug in de Space Star. Dat doet echter geen afbreuk aan de kwaliteit van de gebruikte materialen, deze zijn ruim voldoende. Het kwaliteitsverschil met Duitse ‘concurrenten’ is wel duidelijk zichtbaar en voelbaar, maar toch is het niet storend.

Het grote multimediasysteem dat op de middenconsole prijkt is in zoveel opties te configureren dat het nogal wat tijd kost om hieraan gewend te raken. Desalniettemin zijn de opties dus behoorlijk uitgebreid en biedt dat veel mogelijkheden. Qua ergonomie zit het in de Outlander wel snor, alhoewel de bediening voor de stoelverwarming even zoeken is. Alle zetels zijn met leder bekleed en alleen de bestuurdersstoel is elektrisch te bedienen. De passagiersstoel moet handmatig worden versteld en ook de achterbank kan in de lengte worden verschoven. Helemaal achterin, op de derde zitrij, is er nog plaats voor twee kinderen of kleine volwassenen. Over het algemeen is het op de vijf zitplaatsen daarvoor goed toeven.

Helaas is de Outlander uitgerust met een CVT-versnellingsbak. Deze bekende traploze automaat komt voor in meer oosterse merken, en heeft zowel voor- als nadelen. Het voordeel is dat de acceleratie linear verloopt en dit vrij soepel gaat, maar het grote nadeel is dat bij vol accelereren de bak het ideale aantal toeren kiest en dat de motor vervolgens behoorlijk gaat loeien. In combinatie met de twee liter benzinemotor met 150pk vermogen zorgt dat niet meteen voor een verbluffend effect. In iets meer dan elf seconden wordt de honderd bereikt en de topsnelheid ligt op 180 kilometer per uur. Het gemiddelde verbruik ligt ongeveer op een liter Euro 95 per 13 kilometer, wanneer er sportief wordt gereden moet gerekend worden met 1 op 10.

Het grote voordeel van de Outlander is zijn ruimte, gecombineerd met een lage basisprijs. Vanaf iets meer dan dertig duizend euro is de Outlander al behoorlijk compleet uitgerust en wordt er nauwelijks meer luxe gewenst. Dieselen is ongeveer vierduizend euro duurder, en de elektrische variant is nog wat duurder. Daarvoor geldt echter dat ondernemers via allerlei regelingen de Outlander veel goedkoper kunnen krijgen, soms gaat er meer dan vijftig procent van de prijs af. Na het succes van de elektrische Outlander moet de ‘ouderwetse’ aandrijflijn zich dus nog gaan bewijzen. De doelgroep zullen vooral particulieren zijn die de ruimte en de lage basisprijs kunnen waarderen. Aan zijn kwaliteiten zal het in elk geval niet liggen, Mitsubishi heeft met de nieuwe Outlander een fijn sturende, redelijk comfortabele en ruime auto neergezet.