Gelach, dat was de eerste reactie op het voorstel om met een elektrische auto naar de Autosalon van Geneve te rijden. Op stroom richting Zwitserland? Midden in de winter? Hoe lang denk je wel niet dat die reis duurt? Toch was ik overtuigd met de Tesla Model S en een portie wilskracht moest het goed gaan komen!
Jaarlijks worden de autobeurzen in Europa bezocht door een groot aantal autoliefhebbers en journalisten. Grote en kleine merken laten de bezoekers genieten van de technologie en kennis die ze in huis hebben om de meest fascinerende auto’s te produceren. Hoewel het vliegveld naast het beursgebouw ligt maakt Autoverhaal.nl er ieder jaar een sport van om met een auto af te reizen naar Geneve. Na een aantal jaren gereisd te hebben met ronkende diesels en jankende benzinemotoren zouden we dit jaar onze tijd doorbrengen in een fluisterstille elektrische bolide. Hoewel de redactie niet direct overtuigd was van dit plan vertrokken we maandagochtend in de vroegte met de Model S vanuit de Prinsenstad Delft richting Zwitserland.
Hoewel de route via Frankrijk werd aangeraden hadden we het idee dat er meer plezier te beleven zou zijn als we de rit via Duitsland zouden plannen. Vlak voor we de Duitse grens overstaken werd – met 31% acculading resterend – aangegeven dat er geladen diende te worden. Nadat we langs de A12 bij Zevenaar onze eerste Supercharge ervaring op hadden gedaan waren we enthousiast; met ongekende snelheid werd de energie vanuit de Supercharger in de auto gepompt. We hadden onze bak koffie nog niet eens op toen de auto aangaf dat we alweer verder konden rijden en de auto genoeg energie had om het volgende oplaadpunt te bereiken.
Een van de redenen dat we de Autobahn verkozen boven de hobbelwegen van België was de sprint van dit elektrische beest. In een luttele drie seconden krijgt Tesla het voor elkaar om de bijna twee ton aan gewicht naar de 100 kilometer per uur te trekken. Er zijn geen woorden voor het fan-tas-tische gevoel dat je krijgt wanneer dit plaatsvindt. Even ter vergelijking; het is net zo snel als een Ferrari 488 Spider.
Na een paar sprints te hebben uitgevoerd bleek het accupijl flink te zijn gedaald en diende er toch echt iets rustiger aan gedaan te worden om het volgende oplaadpunt te behalen. Vanuit de Tesla routeplanner zijn er ruime energiemarges ingecalculeerd zodat je niet voor ongewenste ‘verrassingen’ komt te staan. Met een energiepercentage tussen de 30 en 40 procent wordt de auto aan de supercharger gekoppeld en met een percentage tussen de 65 en 70 procent geeft de auto het signaal dat de reis voortgezet kan worden. Binnen gebied tussen de 30 en 60 procent wordt de auto het snelst bijgeladen. Eenmaal na de grens van ongeveer 70 procent gaat het laden aanzienlijk trager en na 80 procent wordt zelfs aangeraden om niet meer verder te laden. Dit omdat het afvullen van de cellen tot de honderd procent veel energie kost en in veel gevallen niet nodig is.
Het frequente opladen resulteert in een trip waarin iedere anderhalf uur niet alleen de auto wordt opgeladen maar ook de bestuurder wordt opgeladen met de nodige cafeïneshots in een willekeurig wegrestaurant. Het nadeel daarvan is dat de trip langer duurt dan wanneer er flink wordt doorgetrapt met een 5-serie. Wat de 5-serie echter mist is Tesla’s Autopilot functie. Twee tikjes aan de stengel achter het stuur en de auto neemt het roer volledig van je over. Het is vreemd en onnatuurlijk om het stuur midden op de snelweg los te laten en je eigen veiligheid over te geven aan de techniek. Met de handen zwevend boven het stuur durven we heel geleidelijk de controle los te laten. De kleine snelwegbochten lijken plots groter dan de bochten op een gemiddeld circuit en er is de neiging snel naar het stuur te grijpen om verzekerd te zijn van controle. Naarmate het systeem vaker gebruikt wordt groeit het vertrouwen; het werkt gewoon echt!
Zodra de sensoren ook maar een klein deel van de wegbelijning herkennen kan gebruik worden gemaakt van de Autopilot functie. Soms geeft de auto het signaal even de handen op het stuur te houden om te checken of alles nog goed gaat en je er nog bent. Dat slapen achter het stuur nog geen optie is merken we zodra we Zwitserland binnenrijden. Een fikse sneeuwbui ontneemt het zicht aanzienlijk en na enkele minuten geeft de auto aan dat de autopilot functie niet meer beschikbaar is en dienen we het stuur zelf over te nemen. Als we echter een half uur later in de file komen te staan kunnen we de functie opnieuw gebruiken. Echter wordt er nu geen gebruik gemaakt van de belijning maar wordt de auto die voor ons rijdt gebruikt als indicator. Getrouw volgt de Tesla onze voorganger kruipend door de file. Dat de auto toch stiekem nog let op de belijning merken we zodra onze voorganger van rijstrook wisselt en het systeem automatisch overschakelt op de eerstvolgende auto. Zelfs als Delftse technici waren we verbaasd over deze prachtige techniek die vlekkeloos haar werk doet.
Na een ontspannen rit naar Geneve en een aantal interessante beursdagen was ons enthousiasme over de Model S nog niet bekoeld. Het laden ging, ondanks de kou, bijzonder goed. Zelfs met tempraturen van minus 10 graden was het koppelen en ontkoppelen van de stroomvoorziening aan de auto geen enkel probleem. We hadden echter de verdere winterbestendigheid nog niet getest. Met die reden werd besloten een bezoek te brengen aan het gebied rondom Mont Blanc. Met een skiresort in de buurt van Charmonix ingevoerd als bestemming in het 17’’touchscreen navigatiesysteem lieten we Geneve achter ons. Eenmaal aangeland op de weg naar de top van een van de bergen werden we verwelkomd met een fikse lading sneeuw. Op af en toe een kleine verschuiving na ploegde de vierwiel aangedreven Tesla zich moeiteloos door het winterse landschap en bewees zo zijn mannetje te staan in barre winteromstandigheden. Daarbij bleef ook het accupeil, ondanks de kou, stabiel. Nadat we een paar uur hadden stilgestaan kwamen we terug bij een ingesneeuwde auto. Na het wegduwen van de ergste sneeuw ploegde de Tesla zich opnieuw moeiteloos over het besneeuwde parkeerterrein en was de accu nog op hetzelfde pijl als waarmee we hem achterlieten. Naast accuvrees konden we nu ook wintervrees wegstrepen van onze elektrisch-rijden-angstenlijstje.
Tesla is zijn status van amateur op de automarkt compleet verloren en bewijst zich als een betrouwbare reispartner door weer en wind. Zeker gezien de prijs- kwaliteit verhouding krijg je erg veel auto voor een eerlijke en acceptabele prijs. Je rijdt de Model S namelijk vanaf €84.100,-. Het model waar wij mee reden had nogal wat aangevinkte vakjes op de optielijst wat zich vertaalt naar een prijs van anderhalve ton. Dat klinkt als een hoog bedrag maar gezien al het comfort, plezier en luxe wat je ervoor terug krijgt is dat het dubbel en dwars waard!
