Het begint herfst te worden in Nederland. Zachtjes tikt de regen op het raam. De kwikstanden liggen nog op een acceptabele 19 graden, maar de vooruitzichten zijn niet rooskleurig. We gaan op pad met een relatief onbekend product van het Chinese concern Geely, waar Volvo ook onder valt. Onze hoofdrolspeler is de Volvo V90 T8 die naast een tweeliter benzinemotor ook een 14,9kWh accu aan boord heeft.
Onderweg
We vertrekken op vrijdagavond om 23:30 uur uit Nederland. Het regent flink door, vooral wanneer we rechtsaf de A3 richting Oberhausen opdraaien en ons kikkerland achter ons laten. Er ligt flink wat water op de weg, en het plenst goed door. Het KNMI noemt dit de hevige buien die onderdeel zijn van de meeste klimaatscenario’s. Hitte zal steeds vaker gepaard gaan met hoosbuien. Gelukkig loodst de stabiele V90 ons moeiteloos door de diepe plassen. Het is rustig op de weg, en iets voorbij Hünxe op de A3 zijn we vrijwel de enige op de weg. De accu van 14,9kWh is trouwens leeg, daar hebben we het zo’n 70 kilometer op volgehouden. We hebben onze bestemming in de navigatie gezet, en aan de hand daarvan berekent de auto de meest optimale mix van benzine en elektriciteit. Slim!
Duitsland, Zwitserland, Italië
De weg voert ons via de A3 bij Frankfurt naar de A5 richting Basel. Op dit stuk kan je flink doorrijden, want de 2×3 baans snelweg is onlangs volledig vernieuwd. We zetten de cruise op 150 kilometer per uur, en ondertussen is ons voortschrijdend verbruik naar 6,3 liter op 100 kilometer gestegen. Doordat we de eerste 70 kilometer volledig zonder brandstof hebben afgelegd, stijgt het gemiddelde verbruik gedurende de gehele rit. Na pakweg 250 kilometer naderen we de Zwitserse grens. We kunnen door blijven rijden, zij het op een tempo van 10 kilometer per uur. Eenmaal de grens gepasseerd, voert de reis verder richting Luzern. Zwitserland is rustig, geordend en schoon. Wat een feest. De natuur is erg mooi. We nemen de Gotthard route, alhoewel we ook graag een keer de route via Zurich richting Bellizona hadden willen proberen. Niet ver daarvandaan ligt namelijk het plaatsje Juf, het hoogstgelegen bergdorpje van Europa met 2126 meter boven NAP. Wij zetten na de Gotthard echter koers naar Milaan en vanuit daar naar het Gardameer. Noord-Italië kent fantastische snelwegen met tol, maar de luchtkwaliteit in de Po-vlakte is aanzienlijk minder. Er hangt een constante smog over het grootste gedeelte van de vlakte, die je vooral opmerkt wanneer je bergen in een waas in de verte ziet liggen.
Aangekomen
Met 7,7 liter op 100 kilometer als gemiddeld verbruik over een afstand van 1150 kilometer komen we aan bij het Gardameer. Het kwik is inmiddels gestegen naar 32 graden, ondanks dat de kalender al 32 graden aanwijst. De airco aan boord werkt goed en met het open dakje kan je heerlijk genieten van de zon, wanneer je daar behoefte aan hebt. De stoelen op deze lange reis bewijzen zich gedienstig. Google Maps is een hele goede keus van Volvo, want hierdoor hoef je onderweg je telefoon niet te gebruiken, hooguit voor flitsmeister. Maar omdat we het verbruik wat wilden minderen, hebben we ons overal heel keurig aan de snelheid gehouden. Daarbij hielp de bordenherkenning die wordt getoond in het instrumentarium. Maar enfin, binnenkort meer over onze avonturen met de Volvo V90 in Italië.