Sinds vorig jaar bezit het A-segment in Nederland het grootste marktaandeel. Belangrijk dus om een auto in dit segment aan te bieden. Opel biedt in dit segment de relatief onbekende Agila, het zustermodel van de Suzuki Splash. In 2011 verkocht Opel ‘slechts’ zesduizend Agila’s. Concurrenten als de Peugeot 107, de Kia Picanto en de Fiat Panda werden een stuk beter verkocht. In deze test nemen we de kwaliteiten en de rijeigenschappen van de Agila onder de loep.
Wij reden in de goedkoopste uitvoering van de Opel Agila, de 1.0 Selection. Deze versie heeft een één liter driecilinder met 68 pk. Deze motor is voldoende krachtig om in het stadverkeer goed mee te komen. Echter bij snelheden boven de 80 km/u is de meeste trekkracht wel verdwenen. Helaas heeft deze motor ook nog twee andere minpunten. Ten eerste valt het benzineverbruik behoorlijk tegen. Volgens de fabriekopgave is het gemiddeld verbruik van deze Agila 1 op 20,8. Helaas is het verbruik tijdens de test niet beter dan 1 op 15. Het tweede minpunt zijn de trillingen die door de auto gaan wanneer je met stationair draaiende motor voor een verkeerslicht staat te wachten. De werking van de 5-versnellingsbak is prima. De versnellingspook is niet te lang en werkt daarom prettig. Het koppelingspedaal daarentegen is weinig verfijnd. Rond het aangrijpingspunt verandert de druk van het pedaal ineens van zwaar naar heel licht. Hierdoor kan het gebeuren dat het optrekken vanuit stilstand niet soepel verloopt.
Hoewel de aandrijving van de auto niet het sterkste punt is zijn we wel zeer tevreden over de rijeigenschappen. De Opel Agila ligt stabiel en rustig op de weg. Ook in bochten ligt de Agila strak op de weg en heeft hij weinig last van gripverlies. Dat is een goede prestatie voor een auto die een relatief hoog en smal model bezit. Het sturen van een Agila gaat lekker soepel en zeer licht, zonder daarbij zoekerig te worden.
Ook over het interieur van de Agila zijn we tevreden. Een belangrijk argument om een Opel Agila te kopen is de hoge zitpositie in de auto. Deze hoge zit gecombineerd met korte deuren maakt het gemakkelijk om in te stappen. De stoelen zijn iets te hard maar zitten redelijk. Het interieur is netjes, overzichtelijk en prima afgewerkt. Ook de ergonomie is goed. Alle bedieningsknoppen bevinden zich op de plaats waar u ze verwacht. Prominent achter het stuur bevindt zich de snelheidsmeter. Lekker groot en duidelijk. Hoewel een toerenteller in het A-segment minder belangrijk is missen we die toch. Met de hoofd- en beenruimte is het zowel voor- als achterin prima in orde. De kofferbak van de Opel Agila is normaal voor auto’s in deze klasse. Lastig is wel de hoge laaddrempel. Wanneer u de achterbank van de auto neerklapt ontstaat er een zeer ruime kofferbak.
De Opel Agila is geen uitblinker in zijn klasse. De rijeigenschappen, de hoge zitpositie en het interieur zijn in orde. De 68 pk krachtige motor is helaas geen uitblinker. Wellicht is volgend jaar alles anders, dan hoopt Opel met de een nieuwe auto in het A-segment te komen. Deze auto gaat vermoedelijk ‘Opel Allegra’ heten.
