Saai kan je het in elk geval niet noemen. Mazda weet keer op keer ons te verrassen met interessante modellen die zich onderscheiden. Het eigenzinnige ontwerp van de MX-30 verrast menigeen. Met de zogeheten suïcide deuren heb je weliswaar een interessante eigenschap, maar praktisch is het niet echt. Het valt ons al gelijk op bij het instappen. Wanneer je de achterdeur met een auto naast je wil openen, vereist dit veel voorzichtigheid. Je kunt de achterdeur pas openen als de voordeur ook is geopend. Toch geeft het wel een bijzonder optisch effect. Aan de buitenzijde zie je dit duidelijk terug. Bijzonder is dat dit de eerste elektrische auto van het merk is, waarbij we wel een beetje de indruk krijgen dat het een haastklus is geweest. Zo is er een 35,5Kw accupakket aanwezig waarvan effectief ongeveer 32Kw kan gebruikt worden.

Beperkte actieradius
Afhankelijk van de weersomstandigheden kan er met die accuvoorraad ongeveer 150 – 180 kilometer gereden worden. En dat is gewoon te weinig. Het doet ons denken aan de Nissan Leaf van 4 jaar geleden, die toen ook ongeveer op dit niveau zat. Aan de gewone laadpaal tankt de MX-30 ongeveer 11Kw per uur, daarmee zit je dus in pakweg 3 a 4 uur vol. Snelladen gaat in theorie tot maximaal 50Kw, en daarmee zou je dus in een halfuur vol moeten zitten. De praktijk bleek wat weerbarstiger, want we haalden op een frisse dag met kwikstanden rond de 5 graden niet meer dan zo’n 22Kw aan een snellader. Om even na te gaan of dit niet alleen een Nederlands probleem is, hebben we ook nog even gekeken hoe het ging in Duitsland. We ondervonden dezelfde laadsnelheid bij een snellader in Duitsland. Op die manier stond je dus alsnog 1,5 uur aan de snellader, waarmee je vervolgens zo’n 150 kilometer kon rijden.

Mooie materialen
We hopen dat de zomer een positieve invloed zal hebben op het batterijpakket en daarmee dus op de actieradius, want zelfs een enkele reis Zwolle – Gouda was niet mogelijk. En dat terwijl we vertrokken met een volle accu uit omgeving Zwolle. Het moge duidelijk zijn dat Mazda hierin nog veel kan verbeteren. Waar we wel erg enthousiast over zijn is de ergonomie en de gebruikte materialen aan boord. Het dashboard is met kurk-elementen verfraaid en dat ziet er erg mooi uit. Ook zijn de gebruikte materialen verder gewoon dik in orde. Bovendien is de ergonomie erg prettig. Alle knoppen zitten onder handbereik.

Conclusie
Rijden in de Mazda MX-30 gaat erg soepel. Wanneer we een driedubbele actieradius zouden hebben, zou dit een potentiele Tesla-killer kunnen zijn. Nu is het echter een schot met hagel: weliswaar in de goede richting, maar nog lang niet in de roos. Daarvoor moet eerst echt het accupakket worden vergroot. Het rijcomfort is trouwens wel aangenaam. Praktisch is hij trouwens ook wel, want met 366 liter kan je nog best wat kwijt. Opties zijn er in voldoende mate aanwezig, zo beschikken we over voortreffelijk werkende autopilot niveau 2, waarbij wel bij tijd en wijle aangegeven moet worden dat je nog leeft middels een beweging aan het stuur. Toch hebben die opties ook z’n prijs, want de MX-30 First Edition is er vanaf €33.100. Dat is gunstiger dan de meeste andere elektrische auto’s, maar helaas is de eerder genoemde actieradius echt voor de meeste gevallen té beperkt. Het blijft daarmee een stadsauto, die overigens wel erg goed oogt en ook je voorziet in de prettige hogere zit die tegenwoordig zo populair is. Tel daarbij de rijeigenschappen op en wanneer je dus zeer zelden lange ritten maakt, blijkt de MX-30 toch nog een reële optie.

Benieuwd naar de Mazda MX-30 Private lease? Bekijk de link.